28.6.10

Bibliotecas para as favelas

Río de Janeiro comeza tamén co programa de dotar as favelas con bibliotecas, tal e como se fixo en Medellín. Ese é o escenario dos personaxes da excelente novela infantil de Alfredo Gómez Cerdá, Barro de Medellín.

21.6.10

Cama e conto

A verdade é que nunca me considerei tradutor. Tal e como, por vocación e por oficio, me teño situado no xornalismo (a pesar de que a miña titulación universitaria é en Filoloxía), dado que comecei traballado nos medios e que nunca abandonei a práctica do xornalismo (aínda que fose con fins literarios), o certo é que nunca me considerei tradutor. Tanto é así que algunhas institucións, como a FGSR, me mandaron reiteradamente unha ficha de datos para que a cubrise como tradutor e nunca o fixen. Con todo, síntome especialmente satisfeito dos libros que traducín e dese traballo aprendín moito. O primeiro, o Polgariño, feito a catro mans. O segundo, A aventura sorprendente dun homiño moi valente, un traballo que foi unha auténtica tortura para que a rima, o texto e as imaxes casasen. E o terceiro, Cama e conto, de Gonzalo Moure, que foi un verdadeiro pracer. Sobre todo porque é un libro excelente, que mesmo me gustaría ter escrito a min. Xa que logo, recoméndoo encarecidamente. Cama e conto é un libro dun dos autores de literatura infantil e xuvenil que máis valoro e ademais trata sobre a lectura. E trata sobre un momento crucial para a instalación da infancia na lectura, tal e como nos revelou tamén Daniel Pennac. Con libros así, un sería tradutor a todas horas.

14.6.10

Vivo empapelado

Unha boa parte da miña vida desenvólvese entre libros, pero tamén entre papeis, que ás veces se acumulan de xeito descontrolado. Cando estou no despacho, poucas veces son consciente do xeito en que os papeis e os libros me rodean. Hai uns días, o meu amigo fotógrafo Manuel G. Vicente fíxome unha visita á editorial e sacoume unhas fotos no despacho. Cando mas enviou por correo electrónico levei un susto: os papeis están a piques de devorarme, envolvéndome de xeito preocupante.
E no meu estudio da casa aínda é peor. ¡Auxilio!!!!

7.6.10

Nos Diálogos Literarios de Mariñán

A pasada semana participei na sétima edición dos Diálogos Literarios que convoca a Fundación Carlos Casares no Pazo de Mariñán, como moderador dunha mesa redonda sobre "As fronteiras ambiguas. Prosa e Poesía". Na mesa interviron o escritor vasco Harkaitz Cano e o poeta José Luis García Martín, profesor da Universidade de Oviedo. O debate resultou moi interesante e, para min, amais de coñecer a José Luis, foi unha alegría poder reencontrarme con Harkaitz, a quen coñecía desde hai bastantes anos, e de quen sigo con moito interese a súa traxectoria literaria. No seu libro Telefono kaiolatua, do ano 1997, incluira unha cita de Persianas, pedramol e outros nervios. Eu nunca o puiden ler, pois ao contrario das súas obras seguintes, non se chegou a traducir. Hoxe é un dos narradores vascos máis coñecidos e destacados.
Outro dos acontecementos felices dos diálogos foi coñecer a Antonio Altarriba, autor de El arte de volar, un título en torno ao que Félix, sempre tan acertado, xa chamara a nosa atención.
Pola tarde aínda asistín á intervención de Francesc Parcerisas e Miguel Anxo Fernán Vello sobre palabra lida, palabra recitada.
No ano 2006 xa participara no Pazo de Mariñán nuns encontros literarios, organizados por Luciano Rodríguez, baixo o tema "Literatura e cidade".