Inesquecibles Diplomáticos.
25.7.11
18.7.11
Hiromi Kawakami
Acabo de rematar Algo que brilla como o mar, a segunda novela que leo de Hiromi Kawakami. Interésame moito a narrativa xaponesa e cada vez léoa con máis curiosidade. Creo que ten unha vocación moito máis contemporánea (cando menos o que chega a nós) que a europea e, nun país en que a tradición pesa tanto, os escritores xa teñen moi pouco que ver co potente Yukio Mishima. Ora, esta novela tamén contén algo frecuente na literatura dese país: unha viaxe que funciona a xeito de catarse para o protagonista. Seguramente, iso ten moito que ver con esa (estupenda) obsesión dos mozos e mozas xaponesas de dedicarse a viaxar durante un ano da súa vida, algo que fan habitualmente logo de rematar os estudos e antes de poñérense a traballar.
11.7.11
무엇을 닮았을까? «A araña e mais eu» en coreano
Chegoume 무엇을 닮았을까?: A araña e mais eu en coreano e recibino francamente sorprendido. Confeso quea nunca imaxinei estar traducido a unha lingua tan distante. Resulta moi estraño ver un libro teu escrito en caracteres dos que non entendes absolutamente nada, nin sequera o meu nome. Tanto é así, que non son capaz de atopar o libro na páxina da editorial que a publicou. En calquera caso, os símbolos son verdadeiramente fermosos e, para alguén que os descoñece, como é o meu caso, engaden ás páxinas unha beleza plástica especial. Pero tanto como o libro, sorprendeume ver aos nenos coreanos que aparecen nas fotografías de abaixo, lendo, folleando, pasando as páxinas e facendo traballos a partir de A araña e mais eu. Paréceme sensancional esa foto do neno que bica a fotografía da miña filla. É unha emoción estraña e curiosa. Paréceme coma se non fose un libro meu.
Etiquetas:
A araña e mais eu,
Corea,
Coreano,
Fran Alonso,
Os meus libros,
Traducións,
무엇을 닮았을까?
4.7.11
La Tarara
Un dos poemas máis reproducidos e musicados do século XX, La tarara, de Lorca, en dúas versións moi distintas. A primeira, por unha banda desaparecida pola que sempre sentín especial devoción, Canallas.
A segunda, unha versión en que se funden unha soprano e unha guitarra flamenca. Espectacular. No segundo caso inclúo o enlace, porque non permite insertar.
A segunda, unha versión en que se funden unha soprano e unha guitarra flamenca. Espectacular. No segundo caso inclúo o enlace, porque non permite insertar.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)