Grazas ao enlace de Brétemas, puiden ver o documental Linguas cruzadas, feito para a TVG por María Yañez e Mónica Ares. Interesantísmo. Ninguén preocupado pola situación do galego hoxe nas novas xeración pode deixar de velo. Un documento excepcional, con inestimables aplicacións didácticas. Imprescindible para entender a situación sociolingüística de Galicia e a actitude das novas xeracións con respecto á lingua galega.
28.5.07
27.5.07
Valoración de urxencia
Os resultados electorais, con moi altos índices xa de voto escrutado en toda Galicia, son algo frouxos para o BNG (caída escandalosa en Ferrol, forte e inmerecido desgaste en Pontevedra), que consegue resultados pobres en case todo o país (con algunhas excepcións, sobre todo nas vilas de tamaño medio, e con moi bos resultados para o BNG de Arauxo, que gobernará Gondomar, polo que a min me afecta). En Vigo, o BNG paga a errática política destes anos, e con todo Santi Domínguez conseguiu uns resultados modestos pero dignos. Gobernará Abel Caballero con apoio nacionalista; non hai outra alternativa posible.
Os resultados, en xeral, son bastante bos para o PSOE que, a pesar de perder a maioría absoluta na Coruña ou baixar en Santiago de Compostela, consegue resultados vantaxosos e afiánzase en moitas localidades
O grande perdedor da xornada electoral, en termos xerais, é o PP, que ve retrocer de xeito abismal a súa capacidade de influencia aos eternos reductos que mantén no rural, perdendo as únicas cidades en que gobernaba (Vigo e Ourense), perdendo a Deputación de Lugo, dando paso que o cambio se afiance.
Desde logo, unha vez máis o BNG ten que repensar seriamente a súa estratexia, a súa capacidade de interlocución e a súa mensaxe, se non quere que o PSOE o faga desaparecer das cidades nas próximas municipais. O BNG perdeu precisamente o voto que sempre deu por máis firme: o voto urbano.
Falta o número total de votos para poder realizar unha valoración máis axustada, pero estas son as miñas primeiras impresións.
Os resultados, en xeral, son bastante bos para o PSOE que, a pesar de perder a maioría absoluta na Coruña ou baixar en Santiago de Compostela, consegue resultados vantaxosos e afiánzase en moitas localidades
O grande perdedor da xornada electoral, en termos xerais, é o PP, que ve retrocer de xeito abismal a súa capacidade de influencia aos eternos reductos que mantén no rural, perdendo as únicas cidades en que gobernaba (Vigo e Ourense), perdendo a Deputación de Lugo, dando paso que o cambio se afiance.
Desde logo, unha vez máis o BNG ten que repensar seriamente a súa estratexia, a súa capacidade de interlocución e a súa mensaxe, se non quere que o PSOE o faga desaparecer das cidades nas próximas municipais. O BNG perdeu precisamente o voto que sempre deu por máis firme: o voto urbano.
Falta o número total de votos para poder realizar unha valoración máis axustada, pero estas son as miñas primeiras impresións.
Baiona, 75%
O PP obtería 8 concelleiros; o PSOE 6 concelleiros; o BNG 2 concelleiros; e CMÑ 1 concelleiro. O mellor da xornada, desaparece Chicho, co seu VIB, que non obtén ningún concelleiro. Era un fósil do pasado máis esperpéntico.
Muxía, 67%
En Muxía, co 67% escrutado perde a alcaldía o rexidor máis repelente de Galicia durante a crise do Prestige: Alberto Blanco, do PP. O PSOE obtería 6; o BNG obtería 1; e o PP obtería 6.
Gondomar, 65%
Espero impaciente.
PP: 7 concelleiros; BNG: 5 concelleiros; PSOE: 4 concelleiros; Move Gondomar: 1 concelleiro.
De mantérense esta porcentaxe (aínda moi baixa), teriamos alcalde do BNG nun goberno de coalición co PSOE.
PP: 7 concelleiros; BNG: 5 concelleiros; PSOE: 4 concelleiros; Move Gondomar: 1 concelleiro.
De mantérense esta porcentaxe (aínda moi baixa), teriamos alcalde do BNG nun goberno de coalición co PSOE.
Etiquetas:
Eleccións,
Eleccións municipais 2007,
Gondomar,
Val Miñor
Vigo, 85 %
Co 85 % escrutado, en Vigo o PP obtería 13 concelleiros, o PSOE 9 concelleiros e o BNG 5 concelleiros. Desaparece, por fortuna, o Partido Galeguista. Goberna a esquerda.
Enquisas a pé de urna
As primeiras enquisas a pé de urna permítennos facer unha primeira e provisional valoración sobre os resultados electorais nas cidades, convencido de que o escrutinio en tempo real variará estes resultados. Sigo a enquisa de Ispsos para a TVG, a que ofrece a información máis completa para Galicia. En Vigo, o PP non obtén a maioría absoluta, e pode gobernar o PSOE en coalición co BNG, que mantén uns resultados "dignos". Esperable. Unha boa noticia é a desaparición do perverso Manuel Soto e o seu Partido Galeguisa.
En Ourense, o PP parece non chegar tampouco á maioría absoluta, co que se produciría un goberno de esquerdas, bastante nivelado entre PSOE e BNG. Excelente noticia para o desmoronamento da dereita en Galicia.
En Pontevedra é onde se produce un resultado máis desconcertante, cun BNG que cae de xeito inesperado, aínda que seguirá gobernando en coalición cun PSOE moito máis forte. Sorprenden os bos resultados do PP, con Telmo Martín á cabeza, aínda que non lle dan para lograr o goberno da cidade.
Na Coruña, o feito de que o PSOE se vexa obrigado a gobernar co BNG é, sen dúbida, unha das mellores novas da noite, logo de tantos anos de perverso pacovazquismo.
En Lugo, o PSOE continúa gobernando, agora sen maioría absoluta, pero os resultados son cativos para o BNG.
O mesmo sucede en Santiago de Compostela, onde cómpre resaltar os bos resultados do PP.
Quizais outra das sorpresas da enquisa é Ferrol, onde o BNG se esnafra, logrando o PSOE un gran ascenso. O PP non conseguiría gobernar nin sequera pactando cos independentes.
O máis destacable dos resultados electorais é que o PP non conseguiría gobernar en ningunha das setes cidades galegas, polo que estas municipais son un duro golpe para a dereita e paso adiante no seu necesario desmoronamento e no importante proceso de cambio iniciado nas autonómicas pasadas (ou mesmo nas últimas municipais).
Quedan por ver moitos datos importantes, as cifras globais, e moitas pequenas poboacións, algunhas delas simbólicas.
Eu espero impaciente os resultados de Gondomar. Todo o Val Miñor precisa novos aires. Seguro que, esta vez, chegan. Será unha noite longa.
En Ourense, o PP parece non chegar tampouco á maioría absoluta, co que se produciría un goberno de esquerdas, bastante nivelado entre PSOE e BNG. Excelente noticia para o desmoronamento da dereita en Galicia.
En Pontevedra é onde se produce un resultado máis desconcertante, cun BNG que cae de xeito inesperado, aínda que seguirá gobernando en coalición cun PSOE moito máis forte. Sorprenden os bos resultados do PP, con Telmo Martín á cabeza, aínda que non lle dan para lograr o goberno da cidade.
Na Coruña, o feito de que o PSOE se vexa obrigado a gobernar co BNG é, sen dúbida, unha das mellores novas da noite, logo de tantos anos de perverso pacovazquismo.
En Lugo, o PSOE continúa gobernando, agora sen maioría absoluta, pero os resultados son cativos para o BNG.
O mesmo sucede en Santiago de Compostela, onde cómpre resaltar os bos resultados do PP.
Quizais outra das sorpresas da enquisa é Ferrol, onde o BNG se esnafra, logrando o PSOE un gran ascenso. O PP non conseguiría gobernar nin sequera pactando cos independentes.
O máis destacable dos resultados electorais é que o PP non conseguiría gobernar en ningunha das setes cidades galegas, polo que estas municipais son un duro golpe para a dereita e paso adiante no seu necesario desmoronamento e no importante proceso de cambio iniciado nas autonómicas pasadas (ou mesmo nas últimas municipais).
Quedan por ver moitos datos importantes, as cifras globais, e moitas pequenas poboacións, algunhas delas simbólicas.
Eu espero impaciente os resultados de Gondomar. Todo o Val Miñor precisa novos aires. Seguro que, esta vez, chegan. Será unha noite longa.
23.5.07
Ao volante
Como me sucede tamén outros anos, durante este mes non paro de percorrer Galicia de arriba a abaixo, dando charlas nos centros de ensino, non só sobre María Mariño senón sobre calquera dos meus outros libros. Curiosamente, a maior parte dos actos culturais dos institutos e colexios concéntranse en maio, polo que comprobo que as Letras Galegas teñen un efecto imán importante.
Onte luns, por exemplo, fun a Santa Uxía de Ribeira. As obras na mortífera Vía Rápida do Barbanza (que devolveron o tráfico á antiga estrada xeral, con retencións continuas, lentísimo tráfico pesado e paso constante polo centro das poboacións) trasladáronme moito tempo atrás, cando tiña 18 anos, traballaba para unha axencia de viaxes en Santiago de Compostela e conducir algún coche (que me prestaban) de Santiago a Vigo levaba perto de dúas horas tensas e interminables.
Hoxe martes estiven pola mañá en Culleredo, falándolles de María Mariño a rapaces de primaria, e pola tarde en Fene, falándolles de Cartas de amor e Poetízate a rapaces de secundaria. Ao rematar, saín de Fene cun sol explendido –as aulas do instituto asoman a un mar fermoso– e un día despexado, que se foi cubrindo a medida que me achegaba a Compostela e que se fixo noite pecha (ás sete da tarde) á altura de Padrón, con todos os vehículos circulando coas luces prendidas. Pouco despois de sobrepasar a área de servicio de Caldas de Reis o ceo rompeu sobre as nosas cabezas (a nada lle tiña Asterix máis medo que a iso) e, ademais dunha chuvia de lóstregos, sobre a autoestrada desprendeuse unha tromba de auga tan forte e tan impactante que non se vía absolutamente nada. Debo recoñecer que pasei medo. Durante máis de dez minutos, os coches circulabamos pola autoestrada a 60 quilómetros por hora con visibilidade practicamente nula. Logo de vinte e cinco anos ao volante collendo o coche diariamente (sen que nunca, por fortuna, me tocase sufrir un accidente) hoxe paseino mal. Moito peor que cando tiven que circular por Gran Bretaña polo carril contrario ao que estou habituado ou por África por unha vía de terra cun coche sen freos. A situación de hoxe lembroume unha vez que comducía por unha autoestrada francesa, en dirección a Pau, e caeu unha chuvia de granizo tan intensa que todos os vehículos se detiveron nas beiras e ninguén se atreveu a reanudar a marcha até que todo rematou. E, a pesar de que non me disgusta conducir, recoñezo que cada vez me esgota máis.
Onte luns, por exemplo, fun a Santa Uxía de Ribeira. As obras na mortífera Vía Rápida do Barbanza (que devolveron o tráfico á antiga estrada xeral, con retencións continuas, lentísimo tráfico pesado e paso constante polo centro das poboacións) trasladáronme moito tempo atrás, cando tiña 18 anos, traballaba para unha axencia de viaxes en Santiago de Compostela e conducir algún coche (que me prestaban) de Santiago a Vigo levaba perto de dúas horas tensas e interminables.
Hoxe martes estiven pola mañá en Culleredo, falándolles de María Mariño a rapaces de primaria, e pola tarde en Fene, falándolles de Cartas de amor e Poetízate a rapaces de secundaria. Ao rematar, saín de Fene cun sol explendido –as aulas do instituto asoman a un mar fermoso– e un día despexado, que se foi cubrindo a medida que me achegaba a Compostela e que se fixo noite pecha (ás sete da tarde) á altura de Padrón, con todos os vehículos circulando coas luces prendidas. Pouco despois de sobrepasar a área de servicio de Caldas de Reis o ceo rompeu sobre as nosas cabezas (a nada lle tiña Asterix máis medo que a iso) e, ademais dunha chuvia de lóstregos, sobre a autoestrada desprendeuse unha tromba de auga tan forte e tan impactante que non se vía absolutamente nada. Debo recoñecer que pasei medo. Durante máis de dez minutos, os coches circulabamos pola autoestrada a 60 quilómetros por hora con visibilidade practicamente nula. Logo de vinte e cinco anos ao volante collendo o coche diariamente (sen que nunca, por fortuna, me tocase sufrir un accidente) hoxe paseino mal. Moito peor que cando tiven que circular por Gran Bretaña polo carril contrario ao que estou habituado ou por África por unha vía de terra cun coche sen freos. A situación de hoxe lembroume unha vez que comducía por unha autoestrada francesa, en dirección a Pau, e caeu unha chuvia de granizo tan intensa que todos os vehículos se detiveron nas beiras e ninguén se atreveu a reanudar a marcha até que todo rematou. E, a pesar de que non me disgusta conducir, recoñezo que cada vez me esgota máis.
19.5.07
17.5.07
Xogar con María Mariño
Para pasar ludicamente o Día das Letras Galegas, nada máis divertido que este xogo. Ten algunha pequena inexactitude nas respostas do circuíto de María Mariño, pero está moi ben feito e realizado. Parabéns a Xosé Antón Vicente Rodríguez. Hai dous circuítos: María Mariño e Letras Galegas.
Xogade!!!!
Xogade!!!!
13.5.07
Crónica dun sábado no Cultur.gal
Esta é a crónica fotográfica do sábado no Cultur.gal. Hoxe domingo é o derradeiro día; esta noite, ás 21,30 h. o Cultur.gal pecha as súas portas cun concerto de Marful.
11.5.07
Fotos do Cultur.gal
Estas son algunhas das primeiras fotos do Cultur.gal, onte, no Pazo da Cultura de Pontevedra. A maioría delas están feitas instantes antes de que a I Feira do Libro e da Industria Cultural abrise as súas portas ao público:
Estas fotografías corresponden xa ao momento do acto de inauguración. O pregoeiro, Quico Cadaval, na primeira fotografía; e a Conselleira de Cultura, na seguinte.
Entrevista con Teresa Moure na emisión en directo do Diario Cultural da Radio Galega.
Entrevista con Miguel Anxo Murado na emisión en directo do Diario Cultural da Radio Galega.
Actuación do duo Sete Saias, que o sábado repetirán nun concerto a cargo de PAI Música / Casa de Tolos.
Máis fotos do primeiro día do Cultur.gal e as previsións para o venres, en Brétemas.
Pódese consultar a programación completa e actualizada na páxina web do Cultur.gal.
Estas fotografías corresponden xa ao momento do acto de inauguración. O pregoeiro, Quico Cadaval, na primeira fotografía; e a Conselleira de Cultura, na seguinte.
Entrevista con Teresa Moure na emisión en directo do Diario Cultural da Radio Galega.
Entrevista con Miguel Anxo Murado na emisión en directo do Diario Cultural da Radio Galega.
Actuación do duo Sete Saias, que o sábado repetirán nun concerto a cargo de PAI Música / Casa de Tolos.
Máis fotos do primeiro día do Cultur.gal e as previsións para o venres, en Brétemas.
Pódese consultar a programación completa e actualizada na páxina web do Cultur.gal.
9.5.07
Xa está aí o Cultur.gal
Desde este xoves e até o domingo, celebrarase o Cultur.gal no Pazo da Cultura de Pontevedra.
O acceso é totalmente libre.
O Cultur.gal é a Feira do Libro e da Industria Cultural que organizamos desde a AGE.
O pregón inaugural estará a cargo de Quico Cadaval.
O horario será de 10:00 a 21.30h. ininterrupidamente (xoves e venres) e de 11:00 a 21.30h. ininterrupidamente (sábado e domingo).
Haberá ludoteca, ciber, cafetería, actuacións e estands de editoriais, librerías, discográficas, axencias culturais, produtoras audiovisuais, institucións culturais, medios de comunicación, tecnoloxías da información, asociacións profesionais; concertos en directo, espectáculos poéticos, accións graffiti, contacontos, mesas redondas, debates, presentacións de discos (con pequenos concertos no estands de Pai Música /Casa de Tolos e Lonxa Cultural), sinaturas e presentacións de libros (tanto no Café Literario como nos estands das editoriais), proxección continuada de películas e curtametraxes, xornadas técnicas, exposicións, talleres, obradoiros e unha amplísima programación infantil e para todos os públicos.
Tamén contaremos coa retransmisión en directo de varios programas da Radio Galega: Diario Cultural e Aberto por reformas (o xoves), as Quimbambas (o venres), Extrarradio e A casa do vagabundo (o sábado), gravación en directo da TVG dun programa do Xabarín Club (o venres de 20 a 21,30 h.).
Tamén será presentado o primeiro número da revista Novas de libros (o venres).
Haberá camisetas do Cultur.gal á venda, de diversos tipos e tallas, no estand de Caramuxo, e poderá adquirirse toda a produción editorial, musical ou videográfica que se comercializa en galego.
Ademais dos concertos musicais para adultos (venda de entradas no recinto feiral a 5 euros, tamén para o inesquecible espectáculo de Mofa e Befa), haberá varios concertos infantís (Mamá Cabra, Na Virada, Migallas) de acceso libre; e o sábado (de 19 a 21 h. ) e o domingo (de 18 a 20 h.) os Festicultores Troupe animarán o propio recinto feiral con pasarrúas musicais.
Os Festicultores:
Toda a programación pode ser consultada na páxina web do Cultur.gal.
O acceso é totalmente libre.
O Cultur.gal é a Feira do Libro e da Industria Cultural que organizamos desde a AGE.
O pregón inaugural estará a cargo de Quico Cadaval.
O horario será de 10:00 a 21.30h. ininterrupidamente (xoves e venres) e de 11:00 a 21.30h. ininterrupidamente (sábado e domingo).
Haberá ludoteca, ciber, cafetería, actuacións e estands de editoriais, librerías, discográficas, axencias culturais, produtoras audiovisuais, institucións culturais, medios de comunicación, tecnoloxías da información, asociacións profesionais; concertos en directo, espectáculos poéticos, accións graffiti, contacontos, mesas redondas, debates, presentacións de discos (con pequenos concertos no estands de Pai Música /Casa de Tolos e Lonxa Cultural), sinaturas e presentacións de libros (tanto no Café Literario como nos estands das editoriais), proxección continuada de películas e curtametraxes, xornadas técnicas, exposicións, talleres, obradoiros e unha amplísima programación infantil e para todos os públicos.
Tamén contaremos coa retransmisión en directo de varios programas da Radio Galega: Diario Cultural e Aberto por reformas (o xoves), as Quimbambas (o venres), Extrarradio e A casa do vagabundo (o sábado), gravación en directo da TVG dun programa do Xabarín Club (o venres de 20 a 21,30 h.).
Tamén será presentado o primeiro número da revista Novas de libros (o venres).
Haberá camisetas do Cultur.gal á venda, de diversos tipos e tallas, no estand de Caramuxo, e poderá adquirirse toda a produción editorial, musical ou videográfica que se comercializa en galego.
Ademais dos concertos musicais para adultos (venda de entradas no recinto feiral a 5 euros, tamén para o inesquecible espectáculo de Mofa e Befa), haberá varios concertos infantís (Mamá Cabra, Na Virada, Migallas) de acceso libre; e o sábado (de 19 a 21 h. ) e o domingo (de 18 a 20 h.) os Festicultores Troupe animarán o propio recinto feiral con pasarrúas musicais.
Os Festicultores:
Toda a programación pode ser consultada na páxina web do Cultur.gal.
8.5.07
Un podcast sobre María Mariño
Os rapaces e rapazas que fan o caderno dixital do grupo de Técnicas de Expresión Escrita do IES David Buján de Cambre, que manteñen o blog Mensaxe nunha botella, acaban de crear un interesante podcast sobre María Mariño, que recomendo.
Etiquetas:
Centros de ensino,
Didáctica,
María Mariño,
Podcast
A rede a debate; entrevista
No portal da Consellería de Innovoación e Industria, as miñas opinións sobre o presente e o futuro da rede: actualidade e desafíos das novas tecnoloxías para un usuario do mundo da cultura. +galego +internet +futuro.
4.5.07
Capítulo de «A vida secreta de María Mariño»
Velaí vai un capítulo do meu libro A vida secreta de María Mariño, publicado na colección Merlín, de Xerais. É o capítulo cuarto.
Ti es María Mariño, A Fiscala, a filla do zapateiro. Chámanche A Fiscala porque a túa nai cose para a casa do Fiscal. Ti tamén coses para as casas, aínda que ti seica escolles as casas para as que queres traballar. Véseche moito paseando soa polo Malecón, sobre todo á tardiña, coa ollada perdida no mar e na paisaxe.
Disque es unha moza estraña, solitaria, reservada, pouco amiga de acompañáreste dos mozos ou da xente. De feito, nunca ves pasear coas outras mozas da túa quinta, nin te mesturas entre nós, que parece que che producimos alerxia. Ora, a xente quérete ben, que ninguén fala mal de ti, e seica non che gusta meterte onde non te chaman nin botar a lingua a pacer, como fan outras. Hai quen di que ti tes outras inquedanzas na vida. Que isto non che gusta e que queres saber cousas, que che gustaría ler nos libros e que te fas preguntas moi estrañas. A vida éche dura, filliña, e nós nacimos aquí, neste lugar pobre. Pero seica a ti iso non che vale de consolo. ¿É por iso polo que vas pasear soa, pola Rasa arriba, seguindo o río?
Son aquela!
Son aquela sempre soia
que paseaba a ribeira
a ver si nela atopaba,
a ver si nela afogaba.
Es unha muller solitaria, non hai dúbida. E élo porque che prougue. ¿En que pensarás cando perdes eses profundos ollos negros no horizonte que se funde no mar? ¿Onde está a túa cabeza cando camiñas soa pola beira? ¿Que se che perdeu por alí que non vés pasear canda nosoutras polo Cantón, onde deixamos que nos miren os mozos? ¿Sentes, acaso, que o mar chama por ti, que a terra chama por ti? ¿Que levas dentro de ti que non levamos nós, filliña? Algo levas dentro, pois semellas unha muller tranquila, en paz contigo mesma, e seica non adoitan comerte os demos da carraxe ou da envexa coma a nós. Cando camiñas polo Malecón e o vento da ría vén e che levanta o cabelo negro semella coma se foses toda enteira flotando polo aire, coma se formases parte del e levitases e cruzases dun sopro todas as pontes de Noia e, con elas, cruzases o tempo.
O meu fogar téñoo en ti:
no teu vivir e nas tres pontes
e das campanas os toques,
toques que eran pra min.
Fóra de ti cando as oio,
e sendo o mismo tocar,
recólloas no pensamento,
xa non pasan máis alá.
Ribeiras de mar enxoito!
Ribeiras de pleamar!
Quedas, vellas ribeiras,
agardan un mar i outro mar.
Ti es María Mariño, A Fiscala, a filla do zapateiro. Chámanche A Fiscala porque a túa nai cose para a casa do Fiscal. Ti tamén coses para as casas, aínda que ti seica escolles as casas para as que queres traballar. Véseche moito paseando soa polo Malecón, sobre todo á tardiña, coa ollada perdida no mar e na paisaxe.
Disque es unha moza estraña, solitaria, reservada, pouco amiga de acompañáreste dos mozos ou da xente. De feito, nunca ves pasear coas outras mozas da túa quinta, nin te mesturas entre nós, que parece que che producimos alerxia. Ora, a xente quérete ben, que ninguén fala mal de ti, e seica non che gusta meterte onde non te chaman nin botar a lingua a pacer, como fan outras. Hai quen di que ti tes outras inquedanzas na vida. Que isto non che gusta e que queres saber cousas, que che gustaría ler nos libros e que te fas preguntas moi estrañas. A vida éche dura, filliña, e nós nacimos aquí, neste lugar pobre. Pero seica a ti iso non che vale de consolo. ¿É por iso polo que vas pasear soa, pola Rasa arriba, seguindo o río?
Son aquela sempre soia
que paseaba a ribeira
a ver si nela atopaba,
a ver si nela afogaba.
Es unha muller solitaria, non hai dúbida. E élo porque che prougue. ¿En que pensarás cando perdes eses profundos ollos negros no horizonte que se funde no mar? ¿Onde está a túa cabeza cando camiñas soa pola beira? ¿Que se che perdeu por alí que non vés pasear canda nosoutras polo Cantón, onde deixamos que nos miren os mozos? ¿Sentes, acaso, que o mar chama por ti, que a terra chama por ti? ¿Que levas dentro de ti que non levamos nós, filliña? Algo levas dentro, pois semellas unha muller tranquila, en paz contigo mesma, e seica non adoitan comerte os demos da carraxe ou da envexa coma a nós. Cando camiñas polo Malecón e o vento da ría vén e che levanta o cabelo negro semella coma se foses toda enteira flotando polo aire, coma se formases parte del e levitases e cruzases dun sopro todas as pontes de Noia e, con elas, cruzases o tempo.
O meu fogar téñoo en ti:
no teu vivir e nas tres pontes
e das campanas os toques,
toques que eran pra min.
Fóra de ti cando as oio,
e sendo o mismo tocar,
recólloas no pensamento,
xa non pasan máis alá.
Ribeiras de mar enxoito!
Ribeiras de pleamar!
Quedas, vellas ribeiras,
agardan un mar i outro mar.
3.5.07
Tempo
Ultimamente teño a sensación de que eu non son dono do meu propio tempo. Aínda que nunca me sobrou ese prezado ben das sociedades desenvolvidas denominado tempo, por primeira vez na miña vida teño a sensación de que non son eu quen goberna o meu, senón que é o tempo o que me goberna a min, movéndome ao seu antollo e decretando na miña vida sen consultarme. É unha sensación estraña, angustiosa. Terei que reflexionar.
2.5.07
Mmmmmsicas
Ben sei que tarde e a destempo pero, por fin, dou resposta ao convite que me fixo o habitante da Selva de Esmelle e que circulou polo blogmillo. Tratábase de elixir unha música para un momento tan íntimo e irrepetible como é o de facer o amor. Ben, pois aí vai, probade coa miña proposta: Ismael Lo, a música para follar en postura africana. Que vos preste.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)