Blogpoemas (1): Audre Lorde

Entre a miña viaxe a Londres da semana pasada e o mal tempo que castigou o meu adsl non me foi posible asomar por Cabrafanada. Hoxe inauguro unha nova sección aquí: blogpoemas. A partir de agora, de cando en cando, irei publicando no blog algúns poemas, até o de agora non traducidos ao galego, que eu mesmo verquerei en versión persoais. Non procuredes, daquela, a calidade da tradución (que ás veces farei desde o apoio de varias linguas) senón a súa novidade e, en todo caso, a subxectividade da miña versión. Xa que logo, aquí vai o primeiro, que debín traducir xa hai case tres anos: "Quen dixo que era sinxelo", de Audre Lorde.




AUDRE LORDE
(1) Quen dixo que era sinxelo

Ten tantas raigames a árbore da ira
que por veces as pólas tronzan
antes de dar froitos.
Sentadas no Nedicks
as mulleres reúnense antes de marchar
falando das problemáticas rapazas
que alugan para facerse libres.
Un empregado case branco posterga
a un irmán que espera para atendelas primeiro
e as señoras non se decatan nin rexeitan
os praceres máis sutís da súa escravitude.
Pero eu, que estou limitada polo meu espello
amais de pola miña cama,
vexo as causas na cor
tanto como no sexo
e sento aquí a preguntarme
cal dos meus «eus» sobrevivirá
todas estas liberacións.


The black unicorn (1978)