O ingreso de Margarita Ledo na Real Academia Galega é unha boa nova que repara –aínda que moi parcialmente– o histórico perfil marcadamente patriarcal da Academia.
A corrección dese feito deber ser un obxectivo inexcusable. A partir deste momento –e mesmo desde moito antes–, a Academia debería facer fronte a unha das grandes débedas que mantén coa sociedade do seu tempo –e tamén co feminismo– nomeando académica á que hoxe por hoxe é a escritora coa obra literaria (narrativa, teatral, poética, ensaística) máis ampla, máis intensa e de maior envergadura na Galicia contemporánea: María Xosé Queizán (1939).
A autora de Amor de tango ou Recuperemos as mans dirixe con xenerosidade desde os anos 80 a revista Festa da Palabra Silenciada, impulsando incansablemente desde entón a literatura escrita por mulleres. Ademais de escritora e animadora, militou en ámbitos como a política, o feminismo, o xornalismo de opinión, o asociacionismo, o teatro, a tradución, a animación editorial, o ensino, a renovación do pensamento, etc.
A Academia non pode perder a oportunidade reparadora de incorporala ao seu plenario con toda a urxencia.
Ningún comentario:
Non se permiten novos comentarios.