Entrevista a Carlos Casares

Respondendo á iniciativa que nos formula Marcos Valcárcel, autor dun dos blogs máis interesantes da cibercultura deste país, recupero unha entrevista que lle fixen a Carlos Carlos Casares no Diario 16 de Galicia hai quince ou dezaseis anos. Aquelas eran unhas entrevistas moi breves, que eu realizaba para a contraportada do xornal. Como o único que conservo é precisamente unha fotocopia da contraportada e nesa páxina, desgraciadamente, no aparece a data, no sei exactamente o día en que foi publicada, aínda que con certeza é do ano 1990 ou 1991.

Carlos Casares Mouriño, escritor, é autor de novelas como Os mortos daquel verán ou Xoguetes para un tempo prohibido. Ademais, é tamén o director dunha editorial histórica: Galaxia.

—O libro do que estea máis satisfeito.
—Aínda que é difícil de dicir, tal vez de Ilustrísima e de Os escuros soños de Clío.
—Un libro que lle gustaría publicar na súa editorial.
—Todos os grandes novelistas europeos do século XIX.
—Un escritor.
—Flaubert e Eça de Queirós.
—Un título.
—Madame Bovary.
—Un mestre.
—Tolstoi, como novelista.
—Algo que lle revolta o estómago.
—A intolerancia.
—Algo que lle produza vergoña allea.
—A ignorancia atrevida.
—¿A que idioma lle gustaría que o traducisen?
—Ao inglés, porque non estou traducido a ese idioma.
—¿Que eliminaría da cultura galega?
—A incultura.
—¿Que lle falta á cultura galega?
—Máis cultura.
—¿Que faría de novo se volvese a nacer?
—Probablemente vivir máis no estranxeiro.
—¿Aceptaría ser Conselleiro de Cultura?
—Non.