Foro de Fervenzas Literarias (1)
O encontro que mantiven durante uns días con lectores e lectoras de Ninguén, respondendo ás preguntas que me facían, obrigoume a algo que me gusta facer e para o que case nunca teño tempo: reflexionar sobre a literatura e sobre como entendo eu o feito creativo. E obrigoume a facelo en voz alta; é dicir, escribíndoo. Como non son moitas e como é un tipo de reflexión que me comprace, por se pode ser de interese para alguén máis, vounas ir reproducindo en Cabrafanada.
—Cando dis que "«Ninguén» tamén é un intento de abordar e asumir esas
novas formas de expresión (e de ficción) que están aparecendo en
Internet e que no futuro" cres que no futuro cambiará o xeito de ler tal
e como o coñecemos dende agora? que se imporán unhas lecturas tipo
facebook e twitter e microliteratura polo estilo? Están en peligro de
extinción esas novelas de 500 e 600 páxinas, por exemplo?
Gracias polo teu tempo.
EusebioM.
—Ola Eusebio:
Eu creo que o xeito que temos de ler, con Internet, xa está cambiando. O
correo electrónico, os hipervínculos na rede, as páxinas web, os foros,
as roldas de correo e, proximamente ou xa mesmo, o ebook están mudando a
forma en que abordamos a lectura, que é moito máis vertical, moito máis
selectiva, moito máis transversal, en xeral menos profunda, e se sitúa
no plano da literacidade electrónica. Ademais, vivimos nun mundo en que
a lectura é moito máis complexa, porque leva mensaxes ocultas, porque
hai que saber interpretar o contexto, porque as palabras son forzadas
ata que perden o seu valor, etc. É dicir, que ademais hai que ler entre
liñas. Nese sentido, hai un libro sensacional de Daniel Cassany, que nos
abre os ollos con todo isto e explica moi ben como temos que ler hoxe
en día. Está publicado en Anagrama e titúlase «Tras las líneas. Sobre
la lectura contemporánea».
Evidentemente, eu creo que isto vai determinadar tamén novos hábitos e
formas de abordar a escrita, a ficción, e vaina condicionar e en ningún
caso pode ser inocente. Eu intento navegar, desde a creación, nesa nova
realidade, entre eses novos retos, aínda que coa conciencia de que
pertenzo a unha xeración que naceu na cultura do papel e que, daquela,
só vai poder asumir moi parcialmente ese cambio. Ese será un cambio que
chegará protagonizado polas xeracións máis novas, que non terán que
facer un esforzo de adptación, como é o meu caso, senón que o asumirán
de xeito natural. Ora, non se trata tanto de que facebook ou twitter
condicionen a extensión da escrita, que non creo que iso suceda, porque
seguirá habendo ficción con todo tipo de extensión, senón máis ben que
as novas plataformas de escrita e lectura van conlevar novas formas de
expresión que se levarán á literatura. En calquera caso, se cadra dentro
duns anos facebook nin sequera existe e perde o peso que ten hoxe.
Nestes momentos é unha rúa moi concurrida, pero na rede todo dá a volta
rapidamente. Non me refiro tanto a esas redes sociais concretas como en
xeral ás novidades que a rede, que é unha realidade brutal e incipiente
para a ficción e para a lectura, vai imprimir na forma de asumir o
proceso creativo.
Un saúdo.
A fin da lectura? outra versión apocalíptica máis producto do contaxio relixioso, ¡que vai morrer a lectura! sempre haberá homes e mulleres con necesidade de contar e máis aínda outros e outras ben dispostos a satisfacer as súas ansias de coñecemento. Non o verán os nosos ollos, afortunadamente!
ResponderEliminar