31.10.12

Unha novela inspirada nun feito real

«Algúns sucesos denotan unha carga tráxica tan forte que en apariencia resultan cómicos. Cando menos, esa é a impresión que produce a acción levada a cabo por unha parella que secuestrou os seus dous fillos a punta de pistola no punto de encontro dun centro de acollida en Vigo».
Estas palabras non as escribín agora. Escribinas nun artigo de opinión publicado en outubro de 2006. A continuación engadía na miña columna: «Porque a realidade, cando quere, pode ser máis inverosímil que a ficción». Seis anos despois, asumín o reto de converter aquel suceso nun asunto literariamente coherente. Tratábase de converter un feito real pero aparemente inverosímil nunha novela de ficción aparentemente verosímil.
De aí naceu esta novela. De aí e do interese pola vida dunha muller real, Celia Rivas, a primeira camioneira galega e española, unha pioneira que, en 1932, puxo as súas mans femininas ao volante dun camión.
Así que máis de vinte anos despois de aparcar un Tráiler no primeiro garaxe da miña escrita pública, aquela novela coa que gañei o Premio Blanco Amor, volvín outra vez ao volante, desta vez da man dunha camioneira, que me conduciu ao Premio La Voz de Galicia de Novela por Entregas.
Como adoito, a miña aposta centrouse nunha novela na que se cruzan camiños, que procura o coloquio co seu tempo, que interpreta a sociedade actual a través dunha ollada interrogativa sobre o que está a suceder ao noso redor. E é así sen querer desprezar ningún dos atributos cos que a literatura pode arrogarse: arte, diversión, construción lingüística, entretemento, identidade, xogo, ocio, denuncia, creación, terapia, investigación, etc, etc.
A punta de pistola naceu de todo iso, coa vocación primorial de enganchar aos lectores dunha novela por entregas, partindo dun ritmo trepidante, e sen renunciar a un xeito contemporáneo de entender a literatura. A punta de pistola é, se cadra, unha road movie que convida reflexionar sobre a desestruturación social, sobre a familia e a educación, sobre a innovación e a comunicación, e sobre a infancia.

Ningún comentario:

Publicar un comentario